2001 yılında yayınlanan bir Koenig ve Larson depresyon ve inanç etkisini inceleyen araştırmaları derleyip sonuçları sundular [1]. Sonuçlara göre, o güne kadar yapılan araştırmaların % 61’i inançlılarda daha düşük depresyon ve intihar olduğunu, inançsızlarda ise daha yüksek depresyon ve intihar görüldüğünü kanıtlamıştı. İnançsızlığın depresyon ve intihar riskini artırdığı yönünde çok sayıda araştırma sonuçları var, örneğin bunlardan birisi Rasic ve arkadaşları tarafından 2011 yılında yayınlandı. 1015 kişi üzerinde yapılan bu araştırmaya göre dindar kişilerde intihar teşebbüsü % 1.1 iken, ateistlerde % 5 olarak bulunmuştur [2]. Görüldüğü gibi intihar teşebbüsü oranı ateistler için neredeyse 5 kat daha fazla.
Peki, bu durumda Allah inancının insanın olmazsa olmaz bir parçası olduğu ve insanın Allah’a inanacak, O’nunla irtibat kuracak şekilde yaratıldığı görülmüyor mu?
Örneğin bir araba motoru yağ ile çalışacak şekilde tasarlanmıştır ki parçaları sürtünmeden dolayı aşınmasın. Eğer motorun yağını koymazsanız motor yine çalışır. Fakat çok ısınma, parçaları yıpratma ve en sonunda motorun erken iflası durumu meydana gelir. Eğer insanın erken ölümü ile alakalı bir durum varsa demek ki bu durum insanın doğasına yani yaratılışına terstir.
KAYNAKLAR
- Koenig, H.G., Religion and medicine II: Religion, mental health, and related behaviors. The International Journal of Psychiatry in Medicine, 2001. 31(1): p. 97-109.
- Rasic, D., et al., Longitudinal relationships of religious worship attendance and spirituality with major depression, anxiety disorders, and suicidal ideation and attempts: Findings from the Baltimore epidemiologic catchment area study. Journal of psychiatric research, 2011. 45(6): p. 848-854.
Bu yazı hakkında ne düşünüyorsunuz?
